Zicht op de himalaya

Om twaalf uur vertrekt ons vliegtuig naar Lhasa. Hira brengt ons met de taxi en als eerste staan we in de bagage hal.  Er zijn niet veel passagiers en een incheckbali van China air is niet te vinden. Wel zie ik twee kapotte lichtbakken met een tl buis erin. Tot mijn verbazing wordt op hetzelfde moment een transparant in de bakken geschoven en de balie van China air is geopend. Binnen een paar minuten is onze bagage ingecheckt en begeven we ons naar de Gates waar de vliegtuigen vertrekken. Er staan grote bankstellen en we laten ons ongeneerd erin vallen. We zitten heerlijk. Het is negen uur. Dat we voorlopig ook nog wel even zullen zitten weten we dan nog niet maar ons vliegtuig zal pas om half vier Nepalese tijd vertrekken. Tijdens onze vlucht naar Lhasa is het prachtig weer en al gauw ontvouwt zich het meest spectaculaire panorama voor mijn ogen, de Himalaya. Zover het oog kijken kan zie ik besneeuwde pieken, sommigen badend in de zon tegen een azuurblauwe achtergrond. Rondom sommige pieken bevinden zich enorme wolken formaties maar lijken niet meer dan plukken watten. In het vliegtuig begint zich een opwinding onder de passagiers meester ter maken. Iedereen loopt heen en weer, hangt over elkaar en praat opgewonden. Iedereen doet zijn best om maar een glimp van de himalaya door een raampje te kunnen opvangen. Ik zit op de mooiste plek en kan adembenemend mooie video opnamen maken. De vlucht duurt een uur en al gauw landen we op het vliegveld van Lhasa. Ik ben opgewonden. Niet alleen vanwege het feit dat Tibet het doel van mijn reis is en ik daar al zo lang naar uitkijk maar ook vanwege de security checks. Op zich valt het allemaal wel mee. Onze papieren worden vijf maal gecontroleerd. Bij de laatste controle blijkt dat de nummers van onze paspoorten niet overeenkomen met de nummers in  officiële papieren van de controleur. gelukkig zijn we al bijna buiten en hebben we al kennis gemaakt met onze tibetaanse gids pema. Hij regelt de zaken snel en we  vertrekken in een luxe fourwheeldrive richting hotel. Aangezien er een tijdsverschil is in Nepal en Tibet van twee uur en een kwartier is het ondertussen al half acht. Het is donker en ik zie alleen de silhouetten van de bergmassieven en de besneeuwde toppen links en rechts van de weg. Ik kan het bijna niet geloven. Eindelijk, Ik ben in Tibet .