Verlichting

Vrijdag 11 november

Namaste

Vanmorgen was ik voor mijn doen erg vroeg wakker. Het geluid van brommers, auto’s en vrachtwagens drong moeiteloos via mijn openstaande slaapkamerraam naar binnen en trokken mij weg uit een volkomen andere wereld. Oordoppen niet vergeten, was de eerste gedachte die binnenkwam, nadat ik geland was en onmiddellijk gefocust op mijn al lang geleden voorgenomen reis naar Nepal en Tibet Ik had gehoord dat Kathmandu vanwege de grote verkeersdrukte nogal veel lawaai produceert waarbij de Schaikseweg in Leerdam volkomen in het niet valt. Ik woon met Alma aan het provinciaals gedeelte van de doorgaande weg richting de A2 halverwege Schoonrewoerd en Leerdam, in de volksmond het hooge eind geheten. Met deze plaatsaanduiding doe ik de werkelijkheid niet helemaal recht maar het legt heel wat makkelijker uit aan lieden die mijn huis zoeken en geef toe, het klinkt vele malen beter dan dat ik zeg net voorbij een afschuwelijk grote alluminium schoenendoos, geheten bouwmarkt karwei, te wonen. Volkomen illegaal gebouwd maar helaas door onoplettende ambtenaren uiteindelijk gelegaliseerd. Vaak zeg ik er ook nog bij dat ik nog net in het uiterste puntje van het groene hart van Nederland woon met een fenomenaal uitzicht op de mooie natuur van de polder en de kerktoren van het pitoreske maar o zo gereformeerde dorpje Leerbroek. Op zondag heb ik altijd wat moeite om zonder schuldenlast van dit goddelijke uitzicht te genieten en dat is jammer. Het hooge eind is overigens zo plat als een dubbeltje maar ja dat heb je met die polders. Al 37 jaar reis ik samen met mijn partner en dit is de allereerste keer dat dit niet gebeurd. Het spirituele gebeuren gaat wat aan haar voorbij en op mijn vraag of zij er voor voelde een wat andersoortige reis te maken en voor het eerst Tibet noemde was de wedervraag al gauw of ik mij wel helemaal lekker voelde. Alma is een nuchtere Drentse en die achtergrond deed zich op dat moment in volle glorie gelden. We geven elkaar overigens in het huwelijk grote ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en eigen keuzes en al gauw had ik mijn vriend en fietsmaatje Wim overgehaald om mee naar Tibet te gaan. Nu zijn vrouw ook nog zo ver zien te krijgen en niets staat onze innerlijke reis naar het hoge eind van de wereld in de weg. Het land van de geest. Zoals gewoonlijk is het verzamelen van mijn reisbescheiden, papieren, kaarten en andere objecten die mee moeten naar Tibet een grote verzoeking. Ik kom weer eens op plekken in het huis waar ik al tijden niet geweest ben en wonder boven wonder is mijn bagage nu compleet. Het kan ook zijn dat ik dit denk doordat ik mijn zorgvuldig samengestelde bagagelijst die al drie maanden op mijn laptop sta, gisteren gedelete is en ik in de waan van compleet zijn verkeer. Gelukkig heb ik in de loop der jaren leren dealen met mijn minder sterke kanten van mijn persoonlijkheid en dit maal moest ik in navolging van de Dalai Lama alleen maar glimlachen. We zien het wel. Ik heb mijn bankpas , creditcard, onderbroeken en sokken en daarnaast alle in de afgelopen jaren verzamelde boeddhistische boekenwijsheid bij mij dus wat kan me gebeuren. De reis verloopt met een binnenlandse vlucht vanaf Kathmandu naar Pokhara en per Jeep naar Jomsom . Daarna een vijfdaagse trekking naar Muktinath en Kagbeni. Een erg bekende pelgrimstocht waar vele Boedhisten en Hindoeisten samen komen. Na vijf dagen terug met het openbaar vervoer naar Katmandu en per vliegtuig naar Lhasa. Daarna per Jeep door Tibet. Sommige vrienden maken zich wat druk over mijn verlichting. Ik kan ze geruststellen.Dat zit echt wel goed. Ik heb een prima zaklantaarn a 29,95 met oplaadbare batterijen.