Verlichting
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cees
11 November 2011 | Nederland, Hoogeind
Vrijdag 11 november
Namaste
Vanmorgen was ik voor mijn doen erg vroeg wakker. Het geluid van brommers, auto’s en vrachtwagens drong moeiteloos via mijn openstaande slaapkamerraam naar binnen en trokken mij weg uit een volkomen andere wereld. Oordoppen niet vergeten, was de eerste gedachte die binnenkwam, nadat ik geland was en onmiddellijk gefocust op mijn al lang geleden voorgenomen reis naar Nepal en Tibet Ik had gehoord dat Kathmandu vanwege de grote verkeersdrukte nogal veel lawaai produceert waarbij de Schaikseweg in Leerdam volkomen in het niet valt. Ik woon met Alma aan het provinciaals gedeelte van de doorgaande weg richting de A2 halverwege Schoonrewoerd en Leerdam, in de volksmond het hooge eind geheten. Met deze plaatsaanduiding doe ik de werkelijkheid niet helemaal recht maar het legt heel wat makkelijker uit aan lieden die mijn huis zoeken en geef toe, het klinkt vele malen beter dan dat ik zeg net voorbij een afschuwelijk grote alluminium schoenendoos, geheten bouwmarkt karwei, te wonen. Volkomen illegaal gebouwd maar helaas door onoplettende ambtenaren uiteindelijk gelegaliseerd. Vaak zeg ik er ook nog bij dat ik nog net in het uiterste puntje van het groene hart van Nederland woon met een fenomenaal uitzicht op de mooie natuur van de polder en de kerktoren van het pitoreske maar o zo gereformeerde dorpje Leerbroek. Op zondag heb ik altijd wat moeite om zonder schuldenlast van dit goddelijke uitzicht te genieten en dat is jammer. Het hooge eind is overigens zo plat als een dubbeltje maar ja dat heb je met die polders. Al 37 jaar reis ik samen met mijn partner en dit is de allereerste keer dat dit niet gebeurd. Het spirituele gebeuren gaat wat aan haar voorbij en op mijn vraag of zij er voor voelde een wat andersoortige reis te maken en voor het eerst Tibet noemde was de wedervraag al gauw of ik mij wel helemaal lekker voelde. Alma is een nuchtere Drentse en die achtergrond deed zich op dat moment in volle glorie gelden. We geven elkaar overigens in het huwelijk grote ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en eigen keuzes en al gauw had ik mijn vriend en fietsmaatje Wim overgehaald om mee naar Tibet te gaan. Nu zijn vrouw ook nog zo ver zien te krijgen en niets staat onze innerlijke reis naar het hoge eind van de wereld in de weg. Het land van de geest. Zoals gewoonlijk is het verzamelen van mijn reisbescheiden, papieren, kaarten en andere objecten die mee moeten naar Tibet een grote verzoeking. Ik kom weer eens op plekken in het huis waar ik al tijden niet geweest ben en wonder boven wonder is mijn bagage nu compleet. Het kan ook zijn dat ik dit denk doordat ik mijn zorgvuldig samengestelde bagagelijst die al drie maanden op mijn laptop sta, gisteren gedelete is en ik in de waan van compleet zijn verkeer. Gelukkig heb ik in de loop der jaren leren dealen met mijn minder sterke kanten van mijn persoonlijkheid en dit maal moest ik in navolging van de Dalai Lama alleen maar glimlachen. We zien het wel. Ik heb mijn bankpas , creditcard, onderbroeken en sokken en daarnaast alle in de afgelopen jaren verzamelde boeddhistische boekenwijsheid bij mij dus wat kan me gebeuren. De reis verloopt met een binnenlandse vlucht vanaf Kathmandu naar Pokhara en per Jeep naar Jomsom . Daarna een vijfdaagse trekking naar Muktinath en Kagbeni. Een erg bekende pelgrimstocht waar vele Boedhisten en Hindoeisten samen komen. Na vijf dagen terug met het openbaar vervoer naar Katmandu en per vliegtuig naar Lhasa. Daarna per Jeep door Tibet. Sommige vrienden maken zich wat druk over mijn verlichting. Ik kan ze geruststellen.Dat zit echt wel goed. Ik heb een prima zaklantaarn a 29,95 met oplaadbare batterijen.
Namaste
Vanmorgen was ik voor mijn doen erg vroeg wakker. Het geluid van brommers, auto’s en vrachtwagens drong moeiteloos via mijn openstaande slaapkamerraam naar binnen en trokken mij weg uit een volkomen andere wereld. Oordoppen niet vergeten, was de eerste gedachte die binnenkwam, nadat ik geland was en onmiddellijk gefocust op mijn al lang geleden voorgenomen reis naar Nepal en Tibet Ik had gehoord dat Kathmandu vanwege de grote verkeersdrukte nogal veel lawaai produceert waarbij de Schaikseweg in Leerdam volkomen in het niet valt. Ik woon met Alma aan het provinciaals gedeelte van de doorgaande weg richting de A2 halverwege Schoonrewoerd en Leerdam, in de volksmond het hooge eind geheten. Met deze plaatsaanduiding doe ik de werkelijkheid niet helemaal recht maar het legt heel wat makkelijker uit aan lieden die mijn huis zoeken en geef toe, het klinkt vele malen beter dan dat ik zeg net voorbij een afschuwelijk grote alluminium schoenendoos, geheten bouwmarkt karwei, te wonen. Volkomen illegaal gebouwd maar helaas door onoplettende ambtenaren uiteindelijk gelegaliseerd. Vaak zeg ik er ook nog bij dat ik nog net in het uiterste puntje van het groene hart van Nederland woon met een fenomenaal uitzicht op de mooie natuur van de polder en de kerktoren van het pitoreske maar o zo gereformeerde dorpje Leerbroek. Op zondag heb ik altijd wat moeite om zonder schuldenlast van dit goddelijke uitzicht te genieten en dat is jammer. Het hooge eind is overigens zo plat als een dubbeltje maar ja dat heb je met die polders. Al 37 jaar reis ik samen met mijn partner en dit is de allereerste keer dat dit niet gebeurd. Het spirituele gebeuren gaat wat aan haar voorbij en op mijn vraag of zij er voor voelde een wat andersoortige reis te maken en voor het eerst Tibet noemde was de wedervraag al gauw of ik mij wel helemaal lekker voelde. Alma is een nuchtere Drentse en die achtergrond deed zich op dat moment in volle glorie gelden. We geven elkaar overigens in het huwelijk grote ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en eigen keuzes en al gauw had ik mijn vriend en fietsmaatje Wim overgehaald om mee naar Tibet te gaan. Nu zijn vrouw ook nog zo ver zien te krijgen en niets staat onze innerlijke reis naar het hoge eind van de wereld in de weg. Het land van de geest. Zoals gewoonlijk is het verzamelen van mijn reisbescheiden, papieren, kaarten en andere objecten die mee moeten naar Tibet een grote verzoeking. Ik kom weer eens op plekken in het huis waar ik al tijden niet geweest ben en wonder boven wonder is mijn bagage nu compleet. Het kan ook zijn dat ik dit denk doordat ik mijn zorgvuldig samengestelde bagagelijst die al drie maanden op mijn laptop sta, gisteren gedelete is en ik in de waan van compleet zijn verkeer. Gelukkig heb ik in de loop der jaren leren dealen met mijn minder sterke kanten van mijn persoonlijkheid en dit maal moest ik in navolging van de Dalai Lama alleen maar glimlachen. We zien het wel. Ik heb mijn bankpas , creditcard, onderbroeken en sokken en daarnaast alle in de afgelopen jaren verzamelde boeddhistische boekenwijsheid bij mij dus wat kan me gebeuren. De reis verloopt met een binnenlandse vlucht vanaf Kathmandu naar Pokhara en per Jeep naar Jomsom . Daarna een vijfdaagse trekking naar Muktinath en Kagbeni. Een erg bekende pelgrimstocht waar vele Boedhisten en Hindoeisten samen komen. Na vijf dagen terug met het openbaar vervoer naar Katmandu en per vliegtuig naar Lhasa. Daarna per Jeep door Tibet. Sommige vrienden maken zich wat druk over mijn verlichting. Ik kan ze geruststellen.Dat zit echt wel goed. Ik heb een prima zaklantaarn a 29,95 met oplaadbare batterijen.
-
11 November 2011 - 14:06
Bente:
yes het eerste verhaal al weer! ben benieuwd hoe goed je ons op de hoogte kan houden daar, of dat je echt weken in innerlijke rust zal verkeren en contact met de buitenwereld helemaal is uitgesloten...... wat een mooie reis gaat het worden, heel bijzonder! -
11 November 2011 - 14:45
ARNOLD HENDRIKS:
NOU CEES, DAAR GAAT IE DAN. MET VERLICHTING EN AL. -
11 November 2011 - 15:59
Willeke:
Goede reis, geniet er van! -
11 November 2011 - 16:20
Toesjoeranroet:
Succes, geniet ervan. We blijven jullie volgen,
Piet en Elly Ruggenberg -
11 November 2011 - 20:44
Els:
Mooi begin, Cees eerst de eer aan Leerdam en dan op naar de spiritulaiteit, zal mij benieuwen om met Alma te spreken.... -
12 November 2011 - 15:40
Ben:
Cees, neem de gelegenheid waar en probeer nu eindelijk Karwei los te laten. Misschien kun je ook je frustratie over het onrendabel buitengebied ook laten vervlegen. Adem in en adem uit.
Je moet ook maar denken, al het bezit is de sleutel tot het lijden. Als je niet meer weet wat je zou moeten hebben, dan mis je het ook niet en lijd je vanzelf ook minder. Glimlach, adem in en adem uit.
Ik ben blij dat je hebt leren leven met je minder sterke kanten van je persoonlijkheid. Glimlach, adem in, adem uit en geniet van je hele persoonlijkheid. Die mis ik nu.
Groetjes en wie weet lees je dit voordat je terugkeert. Geef je Wim nog een knuffel namens mij voor zijn verjaardag?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
