Voor het welzijn van de mensheid

gisteravond was het bitter koud. Met mijn  jas, broek en trui aan ben ik naar bed gegaan en nog duurde het een uur voordat ik warm was. Na de opwarmingsfase heb ik echter heerlijk geslapen. Er waren geen honden in de directe omgeving van het hotel te vinden . Vanwege de lage temperatuur en harde wind voelt het erg koud aan.  Jomsom staat hier om bekend en heet niet voor niets windy valley.  Dankzij mijn mooie rode thermische slaapzak, gekocht in Kathmandu voor een mooie prijs, heb ik een goede nacht gehad. Van backpackers die we ontmoet hebben hoorden we dat het in het Everest based camp minus twintig graden was. Zij sliepen in een eenvoudige lodge  met open ramen. Gisteravond moest ik gelijk al terugdenken aan onze luxe cruisse met de celebrity constellation naar Scandinavië waar we volledig in de watten zijn gelegd. Ik hou overigens wel van uitersten. Vandaag gaan we met de jeep naar Muktinat, een rit van ongeveer twee uur met de jeep. Muktinat is het bedevaartsoord voor boedhisten en hindoeisten vanuit Nepal en India. Met onze gids Hira spreken we af om het reisschema aan te passen. Vanwege alle vertragingen kunnen we de oorspronkelijke tracks niet meer doen. Ik vind het allemaal prima. In dit land is elke ontmoeting een belevenis en leidt elke verandering tot mooie ervaringen die we anders niet mee zouden krijgen. Ik stel me er voor open en onderga het. Via een hangbrug lopen we naar de jeepstop waar we al snel drie plaatsen hebben gerserveerd naar muktenat. Het wordt eentonig maar de rit erheen is werkelijk geweldig. Ondanks de slechte weg houdt de chauffeur zich geen moment in en scheert  rakelings lang diepe ravijnen en afgronden. Ik zie de kaligandaki  rivier diep beneden door het dal stromen. Het is vandaag eindelijk mooi weer . Mooie blauwe luchten,met her en der wat verdwaalde wolken, doen  de hoge bergen scherp afsteken. Sommige pieken zijn vijf of zesduizend meter hoog. We passeren veel backpackers die onderweg zijn naar Jomsom . Ook zie ik veel Nepalezen die enorme ladingen waar op hun hoofd dragen. Bij navraag blijken sommigen wel zestig tot zeventig kilo te kunnen dragen en sneller lopen dan menig backpacker. We komen aan in muktinath. Ik moet eerlijk zeggen dat ik even niet op had zitten letten en opeens waren we er. Ik had er een andere voorstelling van. Er vanuit gaande dat vele pelgrims uit india en Nepal muktinath bezoeken had ik een massaler geheel verwacht maar niets in minder waar. Muktinath is kleine nederzetting links en rechts van de weg met kleine winkeltjes, hotelletjes, restaurantjes en kraampjes met allerlei souvenirs. Op ongeveer een half uur lopen bergopwaarts, ligt op 3840 meter, het muktinath monestry. Via een lange trap gaan we naar boven en binnen 5 minuten ben ik al helemaal buiten adem. We zijn natuurlijk erg snel gestegen vanuit Jomsom en dat merk je. Stapje voor stapje gaan we verder omhoog. Het is een hele klim maar ondanks mijn constitutie kom ik boven. We gaan de mooi geschilderde en gegraveerde poort door en gelijk links staat een enorme gebedsmolen. In de gebedsmolen bevinden zich boedhistische spreuken waaronder ohm mani padme uhm.  Bij het ronddraaien van de molen komt de kracht van de boedhistische gebeden vrij. In geval van ohm mani padme uhm gaat het om de zegen van de mensheid. Het is gelijk wel weer heel erg veel maar ik besluit in navolging van onze gids Hira ook de gebedsmolen rond te draaien. Ik doe dit tot viermaal toe. Als ik het dan toch doe dan maar gelijk goed. Een extra swiepje kan geen kwaad.

Links omhoog is een kleine boedhistische tempel waar ik op kousen naar binnen ga. Achter een grote glazen wand staan drie boedhistische beelden en rondom zijn er muurschilderingen aangebracht, er staan boterlampen en onbegrijpelijk graveringen. Op het dak staan vele vlaggen en op de top een goudkleurige punt.
Een mooie plek om even tot mijzelf te komen. Ik realiseer me dat ik nu echt in Nepal zit en het allemaal meemaak. Ook deze bijzondere plek heeft invloed op me. Buiten lopen mensen van diverse nationaliteiten die de pelgrimage maken naar Muktinat .
Met mijzelf gaat het ondanks het boedhistische gebed niet zo goed. Blijkbaar maak ik even geen deel uit van de mensheid. Ik heb krampen, ben buiten adem en kan geen trap meer lopen. Wim bezoekt nog een hoger gedeelte van het tempelcomplex en daalt daarna snel weer af. Op het marktje van Muktinat kopen we een paar souvenirs waarna de jeep weer richting Jomsom gaat. Naar beneden zijn we er in ruim een uur. Ik ben , ondanks de mooie dag, blij dat ik weer terug ben in het hotel en kruip mijn bed in. Morgenochtend staan we om zes uur op. Half zeven ontbijt en daarna met de bus naar Beni . Een rit van waarschijnlijk zeven à acht uur. De dag daarna met de taxi naar Pochara en daarna met de taxi naar kathmandu. Hira drukt ons op het hart op tijd te zijn. Het zou namelijk zomaar kunnen gebeuren dat de bus op tijd vertrekt en dan heb je een probleem.