Enrico - Reisverslag uit Matagalpa, Nicaragua van Cees Taal - WaarBenJij.nu Enrico - Reisverslag uit Matagalpa, Nicaragua van Cees Taal - WaarBenJij.nu

Enrico

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Cees

15 Juli 2009 | Nicaragua, Matagalpa

Onder het raam van onze, voor Nicaraguaanse begrippen, zeer luxe slaapkamer, huist een behoorlijk ontregelde haan met een fikse persoonlijkheidsstoornis. Volgens mij is deze haan uit de Europese tijdszone geïmporteerd want werkelijk midden in de nacht , terwijl het nog pikdonker is, heeft deze haan de onbedwingbare neiging te gaan kraaien. Langzaamaan begint hij warm te draaien. Hij schraapt zijn keel en en met wat gekuch , gehoest en gerochel alsof mijn oude lelijke eend niet wil starten maakt hij zijn eerste nogal bizarre geluiden. Mijn orthopax classic oordoppen van wax zijn op dat moment nog niet in staat om de eerste geluiden van deze joekel van een haan, ik noem hem Enrico ( Hendrik), het hoofd te bieden, maar mijn aandacht heeft zich nu al op dit monster met veren gericht en ik kan het niet meer loslaten. Al gauw ben ik klaarwakker en is Hendrik op stoom gekomen. Hij kraait elke drie minuten of zijn leven ervan af hangt. Mijn orthopax classic oordoppen zijn niet meer in staat dit geweld buiten te houden . Ik sta op en ga douchen. Ik merk dat ik door de warmte en benauwd vochtige lucht de koude douche eigenlijk wel erg lekker vind. Om 11.00 uur is er een welkomstceremonie georganiseerd in el parque des estrella’s , het park van de sterren. Eén van de dromen van Hermana Rebecca is om gehandicapte kinderen samen te laten leven met niet gehandicapten om zo een iets tolerantere wereld te creëren. Ze denkt dit o.a. te kunnen realiseren door het bouwen van het park van de sterren. Toen ik tien jaar geleden voor het eerst te gast was bij Las Familias Especiales was het park niet meer dan een braak liggend stuk grond tegenover de officina van de stichting. Een dor stukje land met veel stenen, heel veel stenen. Je moest flink je fantasie gebruiken om hierin het park en speeltuin te zien die het nu is. Het park is uitgegroeid tot een ontmoetingsplek voor soms honderden kinderen uit Matagalpa. Vooral in het weekeinde is het bomvol . Voor twee cordobas, tien eurocent, kunnen kinderen die niet bij Las Familias aangesloten zijn hier spelen en zorgt dus het park ook voor nog wat inkomsten. Een systeem dat voor alle projecten van Las Familia geldt. Er staan allerlei wel en niet aangepaste speelwerktuigen. Geschilderd op zijn Nicaraguaans in mooie primaire kleuren. Bijna alles is geschilderd en overal staan afbeeldingen van zonnebloemen, sterren , nonnen en rolstoelen en kan er van hartenlust worden geschommeld, gewipt , geklommen en gerend. Ik ben erg onder de indruk van het park en merk dat ik best wel en beetje trots ben op het resultaat. Ik heb het gevoel, samen met alle andere betrokkenen zoals los Amigo’s Reijnaarde en natuurlijk lek en Linge een klein beetje te hebben bijgedragen aan het succes van het park en de andere projecten. Ik herinner me de eerste studenten nog van lek en Linge die meegeholpen hebben bij het aanleggen en schilderen van het aprk. Ook mij is niets menselijks vreemd. Ik ben hier echt niet alleen maar voor het welzijn van anderen en deze reis voldoet ook aan mijn twee wat opportunistische basisbehoeften; gewaardeerd te worden voor de dingen die ik doe en uit nieuwsgierigheid in ontmoeting te komen met zoveel mogelijk mensen. Ik wil graag dat mijn inzet en aanwezigheid uiteindelijk een verschil maakt dus ook hier. Mogelijk een wat naïeve gedachte in deze totaal andere wereld waar ik nu tijdelijk deel van uitmaak. Vanavond koken we in de keuken van Hermana Rebecca. Ik stel voor om gegrilde haan te eten maar het wordt pollo;k..kip. Ik ga wederom een onrustige nacht tegemoet.


  • 16 Juli 2009 - 05:55

    Hilda:

    HEy Cees,

    Ben blij dat ik jouw beeldende verslagen nu kan lezen, Dan heb ik het gevoel dat ik toch een beetje dichterbij bij Ben ben. Kus voor een ieder daar.


  • 16 Juli 2009 - 15:18

    Linda:

    Ook jouw weblog gevonden, heerlijk al die verhalen! Af en toe zitten wij gniffelend achter de pc, jij beeld eea weer zo treffend uit, inderdaad zo hebben wij een beetje het gevoel er bij te zijn.
    hartelijke groet aan allen en veel plezier
    Linda

  • 16 Juli 2009 - 18:20

    Menno & Loes Beun:

    Meer, meer, meer!! Wat een mooie verhalen! Merci Linda, dat je ons er op wees!!! Hilda, kom gerust aanfietsen, dan nemen we er een glaasje wijn bij!

  • 17 Juli 2009 - 08:35

    Cees En Ineke:

    wij genieten van jouw
    reisverhalen.
    we zijn blij dat alles goed gaat met jullie.
    Alma we missen jou en cees houd je taai en
    geniet van jullie reis.
    Pappa en mamma.

  • 18 Juli 2009 - 09:19

    Aart-Jan & Maja:

    Hey Alma en Cees,
    Wat goed zeg dat we jullie zo kunnen volgen !Jullie voorbereiding verliep weer 'vlekkeloos' zo te lezen... Enneh, die stembanden van die haan Cees, zitten schuin achter de oortjes.... Jij als oud 'combatter' moet dat toch weten.... Groetjes en veel succes met alles wat jullie daar uit en aanrichten !!

  • 18 Juli 2009 - 13:48

    Paul:

    Hoi Cees en Alma,

    Geweldig leuk om jullie reisverlag te lezen. Echt een heel andere wereld waar jullie nu in zitten. Uit het reisveslag is voelgens mij duidelijk af te lezen dat jullie aanwezigheid daar aan de andere kant vand de oceaan gewaardeerd word en een verschil maakt.

    Groeten vanaf Vlieland,
    Paul

  • 19 Juli 2009 - 09:53

    Iet:

    Hallo Cees,
    Als digibeet duurde het even voordat ik zag dat ik kon reageren.Ha ha.
    Wat gaaf zeg dat je me op deze manier deelgenoot maakt en het lukt je om snel een verslag te schrijven.
    Je krijgt ook daar weer positieve fb op de verslagen.
    Geniet nog van jullie verblijf en ik weet zeker dat je ook daar weer iets goeds achterlaat.
    Iet

  • 19 Juli 2009 - 18:00

    José Beijer:

    Dag Cees,
    Als ik je verhaal lees, zijn jullie al onderweg naar de vulkaan. Geen haan op de vulkaan!! maar ja met vulkanen weet je het ook maar nooit. Lijkt me erg de moeite waard om een project zo te kunnen volgen en te zien dat het er echt wat toe doet.
    Een goede tijd verder en groeten aan jullie allemaal,

    José Beijer
    (moeder yasmine)

  • 19 Juli 2009 - 18:10

    Huub:

    De wereld is een dorp, de haan (een vervelend beest daar, een ringtone hier), en wipkippen, als waren zij onderdeel van de intensieve (pluim)veehouderij. Het ga jullie goed amigo's. Groeten Huub

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nicaragua, Matagalpa

Matagalpa

Recente Reisverslagen:

26 Juli 2009

Het beklimmen van de vulkaan

25 Juli 2009

alles is liefde

23 Juli 2009

Isla Ometepe

23 Juli 2009

Barrio El Thule

15 Juli 2009

Enrico
Cees

Lieve vrienden Voor mij is schrijven een goede manier om mijn gedachten te ordenen en de door mij opgedane ervaringen tijdens mijn reizen in woorden en beelden te vatten. Op 11 november om 11.00 uur's avonds, vertrek ik met mijn goede vriend Wim voor een reis van ruim drie weken naar Nepal en Tibet. Dat moet gezien het tijdstip een vrolijke reis worden. Middels dit blog wil ik iedereen die geïnteresseerd is in de gelegenheid stellen mij te volgens tijdens mijn reis. Het doel is om mijn, uit talloze boeken en gesprekken opgedane westers romantisch beeld van Tibet, te toetsen aan de realiteit. Vandaar de door mij gekozen naam van de reis...Het Tibet van de geest. Cees Taal

Actief sinds 09 Juli 2009
Verslag gelezen: 378
Totaal aantal bezoekers 38042

Voorgaande reizen:

12 November 2015 - 03 December 2015

Nepal

11 November 2011 - 03 December 2011

HetTibet van de geest

10 Juli 2009 - 30 Juli 2009

Matagalpa

Landen bezocht: